Terjemah Hadis Riyadhush Shalihin Perkata 3 Bahasa: Jawa, lndonesia dan lnggris Bab Tawakkal

 

Oleh: Sudono Syueb
Dosen Fikom Unitomi, Surabaya

Hadis Nomor 5: Tawakkalnya Rasulullah s.a.w.

Teks Hadis

 الخامس: عن جابر رضي الله عنه: أَنَّهُ غَزَا مَعَ النبي صلى الله عليه وسلم قِبلَ نَجْدٍ، فَلَمَّا قَفَلَ رَسُول الله صلى الله عليه وسلم قَفَلَ معَهُمْ، فَأَدْرَكَتْهُمُ القَائِلَةُ في وَادٍ كثير العِضَاه، فَنَزَلَ رَسُول الله صلى الله عليه وسلم وَتَفَرَّقَ النَّاسُ يَسْتَظِلُّونَ بالشَّجَرِ، وَنَزَلَ رَسُول الله صلى الله عليه وسلم تَحتَ سَمُرَة فَعَلَّقَ بِهَا سَيفَهُ وَنِمْنَا نَوْمَةً، فَإِذَا رسولُ الله صلى الله عليه وسلم يَدْعونَا وَإِذَا عِنْدَهُ أعْرَابِيٌّ، فَقَالَ: ((إنَّ هَذَا اخْتَرَطَ عَلَيَّ سَيفِي وَأنَا نَائمٌ فَاسْتَيقَظْتُ وَهُوَ في يَدِهِ صَلتًا، قَالَ: مَنْ يَمْنَعُكَ مِنِّي؟ قُلْتُ: الله- ثلاثًا-)) وَلَمْ يُعاقِبْهُ وَجَلَسَ. مُتَّفَقٌ عَلَيهِ. 
وفي رواية قَالَ جَابرٌ: كُنَّا مَعَ رَسُولِ الله صلى الله عليه وسلم بذَاتِ الرِّقَاعِ، فَإِذَا أَتَيْنَا عَلَى شَجَرَةٍ ظَلِيلَةٍ تَرَكْنَاهَا لرسول الله صلى الله عليه وسلم، فجاء رَجُلٌ مِنَ المُشْركينَ وَسَيفُ رَسُول الله صلى الله عليه وسلم معَلَّقٌ بالشَّجَرَةِ فَاخْتَرطَهُ، فَقَالَ: تَخَافُنِي؟ قَالَ: ((لا)). فَقَالَ: فَمَنْ يَمْنَعُكَ مِنِّي؟ قَالَ: ((الله)). 
وفي رواية أبي بكر الإسماعيلي في " صحيحه "، قَالَ: مَنْ يَمْنَعُكَ مِنِّي؟ 
قَالَ: ((اللهُ)). قَالَ: فَسَقَطَ السيفُ مِنْ يَدهِ، فَأخَذَ رسولُ الله صلى الله عليه وسلم السَّيْفَ، فَقَالَ: ((مَنْ يَمْنَعُكَ مني؟)). فَقَالَ: كُنْ خَيرَ آخِذٍ. فَقَالَ: ((تَشْهَدُ أنْ لا إلهَ إلا الله وَأَنِّي رَسُول الله؟)) قَالَ: لا، وَلَكنِّي أُعَاهِدُكَ أنْ لاَ أُقَاتِلَكَ، وَلا أَكُونَ مَعَ قَومٍ يُقَاتِلُونَكَ، فَخَلَّى سَبيلَهُ، فَأَتَى أصْحَابَهُ، فَقَالَ: جئتُكُمْ مِنْ عنْد خَيْرِ النَّاسِ. 
قَولُهُ: ((قَفَلَ)) أي رجع، وَ((الْعِضَاهُ)) الشجر الَّذِي لَهُ شوك، و((السَّمُرَةُ)) بفتح السين وضم الميم: الشَّجَرَةُ مِنَ الطَّلْح، وهيَ العِظَامُ مِنْ شَجَرِ العِضَاهِ، وَ((اخْتَرَطَ السَّيْف)) أي سلّه وَهُوَ في يدهِ. ((صَلْتًا)) أي مسلولًا، وَهُوَ بفتحِ الصادِ وضَمِّها. 
في هذا الحديث: قوة يقينهِ صلى الله عليه وسلم، وتوكُّله على الله عزَّ وجلّ، وعفوه، وحلمه، ومقابلة السيئة بالحسنة، ومحاسن أخلاقه، وكمال كرمه، وقد قال الله تعالى: {وَإِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ} [القلم: 4].


Arti Perkata

«78» الخامس
Utawi hadis kang nomer limo, adapun hadis yang nomer lima, As for the fifth hadith 
 عن جابر رضي الله عنه
iku saking sahabat Jabir ra, adalah dari sahabat Jabir ra, is from Jabir r.a.
 أَنَّهُ 
setuhune Jabir, sesungguhnya Jabir, indeed Jabir
غَزَا 
wis milu perang sapa Jabir, dia telah ikut perang, he fought
مَعَ النبي صلى الله عليه وسلم
sertane Rasulullah saw, bersama Rasulullah saw, with the Prophet s.a.w
 قِبلَ نَجْدٍ
ing dalem ngarepe tanah Najd, di dekat kota Najd, in the area bear Najd
 فَلَمَّا قَفَلَ
mongko nalikane kundur, maka ketika pulang, After returning
 رَسُول الله صلى الله عليه وسلم
sapa Rasulullah saw, siapa Rasulullah saw, who Rasulullah s.a.w
 قَفَلَ 
mongko kundur sapa Jabir, maka dia pulang, he also returned 
معَهُمْ
sertane wong akeh, bersama orang banyak, with them
 فَأَدْرَكَتْهُمُ
mongko nemoni ing wong akeh, maka menjumpai pada mereka, then they both found
 القَائِلَةُ
sapa wong turu awan, siapa orang yang tidur siang, a nap 
 في وَادٍ
ing dalem jurang, di dalam jurang, in vally
 كثير العِضَاه
kang akeh rine, yang banyak durinya, full of thorm trees
 فَنَزَلَ
mongko temurun, naka turun, so went down 
 رَسُول الله صلى الله عليه وسلم
sapa Rasulullah saw, siapa Rasulullah s.a.w, who Rasulullah s.a.w.
 وَتَفَرَّق
lan misah, dan memisah, and took shelter
 النَّاسُ
sapa menungsa, siapa manusia, who people
 يَسْتَظِلُّونَ
halih pada ngiyup sapa wong akeh, dalam keadaan mereka berteduh, while they took shelter
 بالشَّجَرِ، 
ana ing ngisor wit, ada di bawah pohon, under the tree
وَنَزَلَ 
lan ngiyup, dan berteduh, and went down
رَسُول الله صلى الله عليه وسلم
sapa Rasulullah s.a.w, siapa Rasulullah s.a.w, who Rasulullah s.a.w.
 تَحتَ سَمُرَة 
ing dalem ngisore wit samurah, di bawah pohon samurah, under a Samurah tree
فَعَلَّقَ
mongko nggantungake sapa Rasulullah, maka dia menggantungkan, so he hung
 بِهَا 
kelawan wit samurah, dengannya, there
سَيفَهُ
apa pedange Rasulullah, apa pedang Rasulullah, his sword
 وَنِمْنَا 
lan turu sapa kita, dan kita tidur, we were all sleeping
نَوْمَةً
kelawan turu temen, dengan sungguh-sungguh tidur, with indeed sleeping
 فَإِذَا
mongko dumadaan, maka tiba-tiba, suddenly
 رسولُ الله صلى الله عليه وسلم
sapa Rasulullah s.a.w, siapa Rasulullah s.a.w, who Rasulullah
 يَدْعونَا
nyeluk-nyeluk sapa Rasulullah ing kita, Rasulullah memanggil pada kita, he calling us
 وَإِذَا 
Lan dumadaan, dan ternyata, and then
عِنْدَهُ
ing dalem sandinge Rasulullah, di samping Rasulullah, and by his side there 
 أعْرَابِيٌّ، 
sapa wong Arab gunung, siapa orang Arab gunung, who an A'rab
فَقَالَ:
mongko dawuh sapa Rasulullah, maka dia bersabda, then he said
 ((إنَّ هَذَا 
setuhune iki wong, sesunggihnya ini orang, this man
اخْتَرَطَ
iku narik sapa wong, adalah dia menarik, pointed
 عَلَيَّ 
ing atase ingsun, atas saya, at me
سَيفِي
ing pedang ingsun, pada pedang saya, my sword
 وَأنَا
halih utawi, sedangkan adapun saya, while l was
 نَائمٌ
iku wong kang turu, adalah orang yang tidur, that sleeping
 فَاسْتَيقَظْتُ
mongko ngelilir sapa ingsun, maka saya terbangun, then l woke up
 وَهُوَ
lan utawi pedang, dan adapun pedang, with the sword
 في يَدِهِ
iku ing dalem tangane wong, adalah di tangannya, in his hand
 صَلتًا،
halih den unus, dalam keadaan terhunus, even though drawn
 قَالَ: 
mgomong sapa wong, dia berkata, he said
مَنْ
sapa wonge, siapa orangnya, who
 يَمْنَعُكَ
kang bakal nyegah ing sira, yang akan mencegah pada kamu, that can stop you 
 مِنِّي؟
saka aku, dari saya, from me?
 قُلْتُ:
njawab sapa ingsun, saya menjawab, l answered
 الله
Allah, Allah, Allah
- ثلاثًا-))
kelawan ping telu, dengan tiga kali, up to three time
 وَلَمْ
halih ora, dengan tidak, but not
 يُعاقِبْهُ
mbakes sapa Rasulullah ing wong, dia membalas padanya, he punish the person
 وَجَلَسَ. 
lan lenggah sapa Rasulullah, dan dia duduk, and he sat down
مُتَّفَقٌ عَلَيهِ. 
Muttafaqun alaih

وفي رواية 
Lan ing dalem siji riwayat, Dan dalam satu riwayat, ln another history it is stated
قَالَ 
ngendika, berkata, said
جَابرٌ
sapa Jabir, siapa Jabir, who Jabir
كُنَّا
ana sapa ingsun, ada saya, we were all
 مَعَ رَسُولِ الله صلى الله عليه وسلم 
iku sertane Rasulullah saw, adalah bersama Rasulullah, together with Rasulullah s.a w.
بذَاتِ الرِّقَاعِ
ada ing tanah Dzatur Riqa', ada di wilayah Dzatur Riqa', in the battle of Dzatur Riqa'
 فَإِذَا 
mongko nalikane, maka ketika, and when
أَتَيْنَا 
teko sapa kito, kita datang, we we came
عَلَى شَجَرَةٍ
ing atase wit-witan, atas pepohonan, to a tree
 ظَلِيلَةٍ
kang iyub, yang rindang, that shady
 تَرَكْنَا
mongko ninggal ingsun, maka kami tinggalkan, we left
هَا 
ing wit, pada pohon, the tree
لرسول الله صلى الله عليه وسلم،
kagem Rasulullah, untuk Rasulullah, to be used by Rasulullah
 فجاء
mongko teko, maka datang, then came
 رَجُلٌ 
sapo wong lanang, siapa orang lelaki, a man
مِنَ المُشْركينَ 
saking wong-wong musyrik, dari orang-orang musyrik, from the group of polytheists
وَسَيفُ رَسُول الله صلى الله عليه وسلم 
halih utawi pedange Rasulullah saw, padahal pedangnya Rasulullah saw, while the sword of Rasulullah saw
معَلَّقٌ 
iku dicentelake, adalah digantungkan, it was hung
بالشَّجَرَةِ 
ana ing wit-witan, di pohon, on tree
فَاخْتَرطَهُ،
mongko narik sapa wing ing pedang, maka dia menarik padanya, then the man drew his sword
 فَقَالَ: 
banjur ngomong sapa rajul, maka dia berkata, and he said
تَخَافُنِي؟ 
apa sira wedi karo aku, apa anda takut pada saya, Ar you afraid of me?
قَالَ: 
mangsuli sapa Rasulullah, dia menjawab, he said
((لا)).
ora, tidak, no
 فَقَالَ:
mongko ngomong sapa rajul, maka dia berkata, so the man said again
 فَمَنْ 
mongko sapa, maka siapa, who
يَمْنَعُكَ
kang bakal nyegah sapa wong ing sira, yang dia akan mencegah padamu, that he can prevent you
 مِنِّي
saka aku, dari saya, from me
 قَالَ: 
njawab sapa Rasulullah, Rasulullah menjawan, he said
((الله)). 
Allah, Allah, Allah
وفي رواية 
lan ing dalem siji riwayat liyane, dalam satu riwayat lainnya, It is also mentioned in another history
أبي بكر الإسماعيلي
Abu Bakar Al-lsmaili, Abu Bakar Al-lsmaili Abu Bakar al-lsmaili
 في " صحيحه "، 
ing dalem kitab sohihe, dalam kitab sahihnya, in his authentic book as follow
قَالَ
ngomong sapa wong, dia berkata, he said
مَنْ 
sapa, siapa, who
يَمْنَعُكَ
kang bakal nyegah wong ing sira, yang dia akan mencegah padamu, that he can prevent you
 مِنِّي؟ 
saka aku, dari saya, from me
قَالَ
mangsuli sapa Rasulullah, Rasulullah menjawab, he said
((اللهُ)).
Allah, Allah, Allah
 قَالَ
dawuh sapa Rasulullah, Rasulullah dawuh he said
فَسَقَطَ 
mongko tibo, maka jatuh, then fell
السيفُ
apa pedang, apa pedang, the sword
 مِنْ يَدهِ، 
saking tangane wong, dari tangannya, from his hand
فَأخَذَ 
mongko ngalap, maka nengambil, then took
رسولُ الله صلى الله عليه وسلم 
sapa Rasulullah saw, siapa Rasulullah saw who Rasulullah
السَّيْفَ، 
ing pedang, pada pedang, the sword
فَقَالَ: 
mongko dawuh sapa Rasulullah, maka Rasulullah dawuh, the he said
((مَنْ
sapa, siapa who
 يَمْنَعُكَ
kang bakal nyegah sapa wong ing sira, yang akan mencegah padamu, that he can prevent yoy
 مني؟)).
saking ingsun, dari saya, from me?
 فَقَالَ: 
mongko mamgsuli sapa wong, maka dia menjawab, the person said
كُنْ 
dadiha sira, jadilah kamu, Be you
خَيرَ آخِذٍ.
saapik-apike wong kang ngalap (pedang), sebaik-baik orang yang mengambil (pedang), the best people who are took (sword)
 فَقَالَ:
mongko dawuh Rasulullah, maka Rasulullah bersabda, so he said
 ((تَشْهَدُ 
mocoho syahadat sira, bacalah syahadat, testify
أنْ لا 
ing setuhune ora ana, pada sesungguhnya tidak ada, that there is no
إلهَ
pengeran, tuhan, god
 إلا الله
kejaba Allah, selain Allah, but Allah
 وَأَنِّي
Alan setuhune ingsun, dan sesungguhnya saya, and that l am 
 رَسُول الله؟)) 
uku utusane Allah, adalah utusan Allah, the messenger of Allah
قَالَ:
ngucao sapa wong, dia menjawab, he said
 لا، 
ora, tidak, no
وَلَكنِّي
lan tetapine setuhune ingsun, dan akan tetapi sesungguhnya saya, but l 
 أُعَاهِدُكَ
iku janji ingsun ing sira, saya berjanji padamu, promise you
 أنْ لاَ 
yentho ora, bahwa tidak, that not
أُقَاتِلَكَ،
merangi ingsun ing sira, saya memerangi pada kamu, l will fight you
 وَلا
lan ora, dan tidak, and not
 أَكُونَ 
ana sapa ingsun, saya berada, we were
مَعَ قَومٍ 
sertane kaun, beserta kaum, with people
يُقَاتِلُونَكَ،
kang pada bakal merangi kaum ing sira, yang mereka akan memerangi padamu, they will fight you
 فَخَلَّى 
mongko banjur ngeculake sapa Rasulullah, maka Rasulullah melepaskan, so he was released
سَبيلَهُ، 
ing dalane wong, pada jalannya, from his the path
فَأَتَى
mongko teko sapa wong, maka dia mendatangi, then he went
 أصْحَابَهُ،
ing konco-koncone wong, pada teman-temannya, to his friend
 فَقَالَ: 
mongko matur saoa wong, maka dia berkata, so he said
جئتُكُمْ
teko ingsun ing sira kabrh, saya datang pada kalian, l have came to you
 مِنْ عنْد
saking sandinge, dari sisi, from side
 خَيْرِ النَّاسِ. 
saapik-apike menunngsa, sebaik baik manusia, the best of humanity
قَولُهُ
Lafat hadis , lafat hadis, the words if hadith
((قَفَلَ)) 
utawi lafat qafala, adapun lafat qafala, as for word qafala
أي رجع،
iku artine balik mulih, adalah artinya pulang, meaning go home
 وَ((الْعِضَاهُ)) 
lan utawi lafat al-'idhahu, dan adapun lafat al-'idfahu, and as for word al-'idhahu
الشجر
iku wit, adalah pohon, is the tree
 الَّذِي
kang, yang, that
 لَهُ 
keduwe wit, baginya, for it
شوك،
utawi ana rine, adapun berduri, as for thorny
 و((السَّمُرَةُ)) 
lan utawi lafat al-samuratu adapun lafat al-samuratu, as for word al-samuratu
بفتح السين 
kelawan fathahe sin, dengan fathahnya sin, with the fathah of sin
وضم الميم:
lan dhammahe mim, dan dhammahnya mim, and the dhammah of mim
 الشَّجَرَةُ 
iku wit, adalah pohon, is the tree
مِنَ الطَّلْح، 
saking manggar, dari manggar, from prickly
وهيَ 
lan utawi samurah, dan adapun samurah, as for samurah
العِظَامُ 
iku kang gedhe, adalah yang besar, is that big
مِنْ شَجَرِ
saking wit, dari pohon, from a tree
العِضَاهِ،
kang ana rine, yang berduri, thorny
 ((وَ((اخْتَرَطَ السَّيْف
lan utawi  lafat ikhtaratha al-saifa, dan adapun lafat ikhtaratha al-saifa, as for lafat ikhtaratha al-saifa
 أي سلّه
iku tegese ngunus ing pedang, adalah attinya nenghunus pedang, is meaning brandishing the sword
(( وَهُوَفي يدهِ.((صَلْتًا 
Lan utawi lafat wahua fi yadihi shaltan, dan adapun lafat wahua fi yadihi shaltan, as for word wahuwa fi yadihi shaltan
أي مسلولًا، 
iku tegese den unus, adalah artinya dihunus, is meaning the sword in his hand is already drawn
وَهُوَ
lan utawi lafat shaltan, dan adapun lafat shaltan, as for word shaltan
 بفتحِ الصادِ
kelawan fathahe shad, dengan fathahnya shad, can be saidbin fathah
 وضَمِّها.
lan dhammahe shad, dan dhammahnya shad, and can also be said in dhammah

Arti Jawa

Ana dene hadis sing nomer lima yaiku saka jabir r.a. setuhine Jabir melu perang  bareng Nabi s.a.w. neng daerah cerak Najad - yoiku perang Dzatur Riqa'. sakwise rasulullah s.a.w. mulih - saka dalane – dheweke  milu mulih uga sertane dekne kabeh, banjur dekne kabeh padha entuk turu awan ing suwijine lembah sing akeh wit sing berduri. Rasulullah s.a.w. medhun lan wong-wong liya ugo padha ngiyub neng ngisor wit. Rasulullah s.a.w. kuwi ngiyup neng ngisor wit samurah banjur nggantungake pedhange neng wit iku.

Awake dhewe kabeh turu, dumadaan  Rasulullah s.a.w. memanggil-manggil awake dhewe lan neng sandinge ana sawong A'rab - wong arab saka gunung, nuli Rasulullah s.a.w. dawuh: "wong iki wis ngacungna pedhangku marang aku, selagine aku turu mau, banjur aku melek, wondene pedhang kuwi terhunus neng tangane, dheweke ngucal: "sapa sing bisa ngalang-alangi sira saka panggaweanku iki?" aku njawab: "Allah" tekan ping telu.

Nanging Rasulullah s.a.w. ora ngukum wong - sing arep mateni dheweke - iku lan dheweke lenggah. (muttafaq 'alaih)

Ing siji riwayat maneh diceritaake:

Jabir ngendika: "Awake dhewe kabeh bareng-bareng Rasulullah s.a.w. ing peperangan Dzatur Riqa', banjur kita tumeka ing wit sing rindang - nyaman digunakne dadi panggonan ngiyub, wit kuwi kita benke kanggo digunakne karo Rasulullah s.a.w., banjur teka sawong lanang saka golongan kaum musyrikin ana dene pedhang rasulullah s.a.w. digantungkan ing wit iku. wong kuwi ngunus pedhange nuli natur: "apa wedj wedi karo aku?" rasulullah s.a.w. njawab: "Ora." wong kuwi matur mane: "Sapa sing bisa ngalang-alangi sira saka panggaweanku iki." Rasulullah s.a.w. njawab: "Allah."

Disebutake uga ing riwayat liyane maneh yaiku riwayat saka Abu Bakar al-lsma'ili ing kitab shahihe mangkene:

Wong kuwi matur: "Sapa sing bisa ngalang-alangi sira saka panggaweanku iki." Rasulullah s.a.w. dawuh: "Allah," banjur ceblok pedhang kuwi saka tangane.

Sateruse pedhang kuwi dijupuk karo Rasulullah s.a.w., nuli dawuh: "Sapa sing bisa ngalang-alangi sira saka aku iki?" wong mau matur: "dadia sira- he Muhammad -sabecik-becike wong sing dijaluki perlindungan." Rasulullah s.a.w. banjur dawuh: "Apa sira seneng nyekseni  yen setuhune ora ana tuhan kejaba Allah lan setuhune aku iki utusane Allah?" dheweke njawab: "ora seneng aku mangkana, nanging aku janji marang sira yen aku ora arep nerwelani (merangi) sira maneh lan uga ora arep nyertani kaum sing arep nerwelani sira."

Karo rasulullah s.a.w. wong iku diuculake mlakune yaiku dibebasake, banjur dheweke nekani konco-koncone nuli tutur: "aku wis teka marang sira kabeh sisan iki saka sandinge sabecik-becike manungsa - sing dikarepakr dheweke jek tas teka saka Nabi muhammad s.a.w.

Ana dene lafat hadis qafala jarwane yaiku bali mulih, lan ana dene lafat al'idhahu yaiku wit sing akeh durine. lan ana dene lafat assamuratu karo fathahe sin lan dhammahr mim iku arane wit sing nduwe manggar lan wit samurah kuwi yaiku wit kang gedhe sing berduri.

Sabdane Nabi s.a.w.: *ikhtarathas saifa* , maknane ngacungna pedhang ing kahanan terhunus lan *wa huwa fi yadihi shaltan,* maknane: pedhang kuwi neng tangane wis terhunus. lafaz shaltan kuwi entuk difathahkan shadnya lan entuk uga didhammahake.

 
Indonesia

Adapun hadis yang nomer lima adalah dari Jabir r.a. bahawasanya ia berperang bersama Nabi s.a.w. di daerah dekat Najad - yakni perang Dzatur Riqa'. Setelah Rasulullah s.a.w. kembali - dari perjalanannya – ia pun kembali pula beserta mereka, kemudian mereka sama memperolehi tidur siang dalam suatu lembah yang banyak pohon durinya. Rasulullah s.a.w. turun dan orang-orang lain pun sama berteduh di bawah pohon. Rasulullah s.a.w. itu turun di bawah pohon samurah kemudian menggantungkan pedangnya di situ.

Kita semua tidur, tiba-tiba Rasulullah s.a.w. memanggil-manggil kita dan di sisinya ada seorang A'rab - orang Arab dari pergunungan, lalu beliau s.a.w. bersabda: "Orang ini telah mengacungkan pedangku padaku, sedang saya tidur tadi, kemudian saya bangun, sedangkan pedang itu terhunus di tangannya, ia berkata: "Siapakah yang dapat menghalang-halangi engkau dari perbuatanku ini?" Saya menjawab: "Allah" sampai tiga kali.

Tetapi beliau s.a.w. tidak menghukum orang - yang akan membunuhnya - tadi dan beliau pun duduklah. (Muttafaq 'alaih)

Dalam sebuah riwayat lagi disebutkan:

Jabir berkata: "Kita semua bersama-sama Rasulullah s.a.w. dalam peperangan Dzatur Riqa', kemudian datanglah kita pada pohon yang rendang - nyaman digunakan sebagai tempat berteduh - pohon itu kita biarkan untuk digunakan oleh Rasulullah s.a.w., kemudian datanglah seseorang lelaki dari golongan kaum musyrikin sedangkan pedang Rasulullah s.a.w. digantungkan pada pohon tersebut. Orang itu menghunus pedangnya lalu berkata: "Adakah engkau takut padaku?" Rasulullah s.a.w. menjawab: "Tidak." Orang itu berkata lagi: "Siapakah yang dapat menghalang-halangi engkau dari perbuatanku ini." Beliau s.a.w. menjawab: "Allah."

Disebutkan pula dalam riwayat lainnya lagi iaitu riwayat Abu Bakar al-lsma'ili dalam kitab shahihnya demikian:

Orang itu berkata: "Siapakah yang dapat menghalang-halangi engkau dari perbuatanku ini." Beliau s.a.w. bersabda: "Allah," kemudian jatuhlah pedang itu dari tangannya.

Selanjutnya pedang itu diambil oleh Rasulullah s.a.w., lalu bersabda: "Siapakah yang dapat menghalang-halangi engkau dari padaku ini?" Orang tadi berkata: "Jadilah engkau - hai Muhammad -sebaik-baiknya orang yang dimintai perlindungan." Rasulullah s.a.w. bersabda pula: "Sukakah engkau menyaksikan bahawa tiada Tuhan melainkan Allah dan bahawasanya saya ini utusan Allah?" Ia menjawab: "Tidak suka aku demikian, tetapi saya berjanji padamu bahawa saya tidak akan memerangi lagi padamu dan tidak pula akan menyertai kaum yang memerangi engkau."

Oleh Rasulullah s.a.w. orang tersebut dilepaskan jalannya -dibebaskan, kemudian ia mendatangi sahabat-sahabatnya lalu berkata: "Saya telah datang padamu sekalian ini dari sisi sebaik-baik manusia - yang dimaksud ialah baharu datang dari Nabi Muhammad s.a.w.

The hadith word qafala means returning home. 
And lafat al'idhahu is a tree with many thorns. 
And the lafat assamuratu with its fathah sin and dhammah mim is a tree that has a manggar and the samurah tree is a large tree with thorns.

Sabda Nabi s.a.w.: Ikhtarathas saifa, ertinya mengacungkan pedang dalam keadaan terhunus dan Wa huwa fi yadihi shaltan, ertinya: pedang itu di tangannya sudah terhunus. Lafaz shaltan itu boleh difathahkan shadnya dan boleh pula didhammahkan.

As for the fifth hadith is from Jabir r.a. 
that he fought with the Prophet s.a.w. 
in the area near Najad - namely the Dzatur Riqa' war. 
After Rasulullah s.a.w. 
returning - from his journey - he also returned with them, then they both found a nap in a valley full of thorn trees. 
Rasulullah s.a.w. 
went down and the other people also took shelter under the tree. 
Rasulullah s.a.w. 
He went down under a Samura tree and hung his sword there.

We were all sleeping, suddenly Rasulullah s.a.w. 
calling us and by his side there was an A'rab - an Arab from the mountains, then he s.a.w. 
said: "This man pointed my sword at me, while I was sleeping, then I woke up, with the sword drawn in his hand, he said: "Who can stop you from doing this?" I answered: "Allah" up to three 
time.

But he s.a.w. 
did not punish the person - who was going to kill him - earlier and he sat down. 
(Muttafaq 'alaih)

In another history it is stated:

Jabir said: "We were all together with Rasulullah s.a.w. in the battle of Dzatur Riqa', then we came to a shady tree - comfortable to use as a shelter - we left the tree to be used by Rasulullah s.a.w., then came a man from the group of polytheists while the sword of Rasulullah s.a.w. 
hung on the tree. 
The man drew his sword and said: "Are you afraid of me?" 
Rasulullah s.a.w. 
answered: "No." 
The man said again: "Who can prevent you from doing this?" 
He s.a.w. 
answered: "Allah."

It is also mentioned in another history, namely the history of Abu Bakr al-lsma'ili in his authentic book as follows:

The man said: "Who can prevent you from doing this?" 
He s.a.w. 
said: "Allah," then the sword fell from his hand.

Then the Messenger of Allah took the sword, then said: "Who can prevent you from me?" 
The person said: "Be you - O Muhammad - the best of people who are asked for protection." 
Rasulullah s.a.w. 
also said:

 
 "Would you testify that there is no god but Allah and that I am the messenger of Allah?" 
He answered: "I don't like that, but I promise you that I will not fight you again nor will I accompany the people who fight you."

By Rasulullah s.a.w. 
the person was released from his path - freed, then he went to his friends and said: "I have come to you all from the best side of humanity - what is meant is that it just came from the Prophet Muhammad s.a.w.

The hadith word qafala means returning home. 
And lafat al'idhahu is a tree with many thorns. 
And the lafat assamuratu with its fathah sin and dhammah mim is a tree that has a manggar and the samurah tree is a large tree with thorns.

The words of the Prophet s.a.w.: Ikhtarathas saifa, meaning brandishing the sword while unsheathed and Wa huwa fi yadihi shaltan, meaning: the sword in his hand is already drawn. 
The pronunciation of shaltan can be said in fathah and can also be said in dhammah.

Hadis Keenam: Tawakkalnya Burung

Teks Hadis

 السادس: عن عُمَر رضي الله عنه قَالَ: سمعتُ رَسُول الله صلى الله عليه وسلم يقول: ((لَوْ أَنَّكُمْ تَتَوَكَّلُونَ عَلَى اللهِ حَقَّ تَوَكُّلِهِ لَرَزَقَكُمْ كَمَا يَرْزُقُ الطَّيْرَ، تَغْدُو خِمَاصًا وَتَرُوحُ بِطَانًا)). رواه الترمذي، وَقالَ: (حديث حسن). 
معناه: تَذْهبُ أَوَّلَ النَّهَارِ خِمَاصًا: أي ضَامِرَةَ البُطُونِ مِنَ الجُوعِ، وَتَرجعُ آخِرَ النَّهَارِ بِطَانًا. أَي مُمْتَلِئَةَ البُطُونِ. 
أي: لو توكلتم على الله في ذهابكم ومجيئكم وتصرُّفكم لسهّل لكم رزقكم.

Arti Perkata

السادس
Utawi hadis kang nomer 6, Adapun hadis yang nomer 6, As for the sixth hadith
 عن عُمَر رضي الله عنه
iku saking Umar r.a., adalah dati Umar r.a., it is from Umar r.a.
 قَالَ: 
ngendika sapa Umar, dia berkata, he said
سمعتُ
mirengaken ingsun, saya mendengarkan, l heard
 رَسُول الله صلى الله عليه وسلم
ing Rasulullah s.a.w., pada Rasulullah s.a.w., from Rasulullah s.a.w.
 يقول:
dawuh sapa Rasulullah, Rasulullah bersabda, he said
 ((لَوْ أَنَّكُمْ
lamun setuhune sira kabeh, andai sesungguhnya kalian, if indeed  you
 تَتَوَكَّلُونَ 
iku padha tawakjal sira kabeh, adalah kalian bertawakkal, like to put your trust
عَلَى اللهِ 
ing atase Allah, atas Allah, in Allah
حَقَّ تَوَكُّلِهِ 
kelawan satemene tawakkal, dengan sungguh-sungguh tawakkal, with yrye trust
لَرَزَقَكُمْ 
temen maringi rizki sapa Allah ing sira kabeh, sungguh Dia memberi rizki pada kalian, surely He will give you sustenance
كَمَا
kaya dene, sebagaimana, as
 يَرْزُقُ
maringi rizki sapa Allah, Allah memberi rizki, He gives sustenance
 الطَّيْرَ،
ing manuk, pada burung, to birds
 تَغْدُو
isuk-isuk apa manuk, ia di wakru pagi, in the morning
 خِمَاصًا
halih kempis wetenge, perutnya dalam keadaan kosong, the birds have empety stomachs
 وَتَرُوحُ
lan waktu sore apa manuk, lan ia di waktu sore, and in the aftenoon they return
 بِطَانًا)). 
halih wareg wetenge, perutnya dalam keadaan kenyang, with full stomachs
رواه
Wis ngeriwayatake ing hadis, sudah meriwayatkan pada hadis, it was narrated
 الترمذي
sapa lmam Turmudzi, siapa lmam Turmudzi, by Turmydzi
، وَقالَ: 
lan ngendika sapa Turmudzi, dan dia betkata, and he said
(حديث
utwa iki hadis, adapun ini hadis, that this is hadith
 حسن). 
iku hasan, adalah hasan, is hasan

معناه:
Utawi maknane hadis, adapun maksud hadis, the meaning of this hadith
 تَذْهبُ
iku budal apa manuk, adalah ia pergi, the birds go
 أَوَّلَ النَّهَارِ
ing awal rahina, di awal siang, starting in the morning
 خِمَاصًا: 
halih luwe, dengan lapar, in a state if khinash
أي ضَامِرَةَ
tegese kosong, artinya kosong, meaning empety
 البُطُونِ
wetenge, perutnya,their stomachs
 مِنَ الجُوعِ،
saking luwe, dari lapar, because they are hungry
 وَتَرجعُ 
lan bali apa manuk, dan ia kembali, they return
آخِرَ النَّهَارِ
ing akhir rahina, di akhir siang, at the end of the day
 بِطَانًا.
halih wareg, dengan kenyang, in a state if bithaan
 أَي مُمْتَلِئَةَ
tegese kebak, artinya penuh, meaning are full
 البُطُونِ. 
wetenge, perutnya,their stomachs
أي: لو توكلتم
Tegese lamun tawakkal sira kabeh, Artinya seandainya kalian tawakkal, Meaning of all of you
 على الله
ing atase Allah, atas Allah, in Allah
 في ذهابكم
ing dalem budale sira kabeh, dalam keoergian kalian, in your departur
 ومجيئكم 
lan baline sira jabeh, dan kembalinya kalian, and your return
وتصرُّفكم
lan tasharruf sira kabeh, dan tasharruf kalian, as well as you tasharruf
 لسهّل
temen gamoangake saoa Allah, sungguh dia memudahkan, surely Allah will easier
 لكم
marang sira kabeh, kepada kalian, to you
 رزقكم.
ing rizki sira kabeh, pada Rizki kalian, to your sustenance

Jawa

Ana dene hadis sing nomor 6 yaiku saka umar r.a., jarene: "aku krungu rasulullah s.a.w. dawuh: "Lamun sira kabeh kuwi seneng bertawakkal dateng Allah kelawan sabener-benere tawakkal, niscaya Dheweke bakal ngewehake rezeki marang sira kabeh 
padha karo Dheweke ngewehake rezeki marang manuk. Esuk-esuk manuk-manuk kuwi wetenge kosong lan sore-sore mulih kekawan wetenge kebak isine.

Diriwayatake deneng lmam Termidzi lan dheke ngomong menawa iki hadis yaiku hadis hasan.

Ana dene jarwa hadis kuwi yoiku yen manuk-manuk kuwi ing kawitan rahina, yoiku mulai esuk dinane padha lunga ing kahanan khimash, jarwane kosong wetenge, marga ngelih, wondene ing keri rina, yoiku ing sore dinane padha mulih ing kahanan bithaan, jarwane wetenge kebak marga wareg. Iki tanda tawakkale manuk ing Allah.

Lamun sira kabeh tawakkal ing Allah ing lelungane sira kabeh lan ing baline sira kabeh uga tasharrufe sira kabeh, niscaya tenan Allah nggampangake rizki sira kabeh.

Indonesia

Adapun hadis yang nomor 6 adalah dari Umar r.a., katanya: "Saya mendengar Rasulullah s.a.w. bersabda:

"Andaikata engkau sekalian itu suka bertawakkal kepada Allah dengan sebenar-benarnya tawakkal, niscayalah Dia akan memberikan rezeki padamu sekalian sebagaimana Dia memberikan rezeki kepada burung. Pagi-pagi burung-burung itu berperut kosong dan sore-sore kembali dengan perut penuh berisi.

Diriwayatkan oleh Imam Termidzi dan ia mengatakan bahwa ini adalah Hadis hasan.

Adapun makna Hadis itu ialah bahwa burung-burung itu pada permulaan hari siang, yakni mulai pagi harinya sama pergi dalam keadaan khimash, artinya kosong perutnya, sebab lapar, sedangkan pada akhir siang, yakni pada sore harinya sama kembali dalam keadaan bithaan, artinya perutnya penuh sebab kenyang. Inilah tanda tawakkalnya burung pada Allah.

Andaikata kalian semua tawakkal pada Allah dalam kepergian kalian dan kembalinya kalian serta tasharruf kalian, niscaya sungguh Allah memudahkan rizki kalian.

Inggris

As for hadith number 6, it is from Umar r.a., he said: "I heard Rasulullah s.a.w. say:

"If you all like to put your trust in Allah with true trust, surely He will give you sustenance as He gives sustenance to birds. In the morning the birds have empty stomachs and in the afternoon they return with full stomachs.

It was narrated by Imam Termidhi and he said that this is a Hasan hadith.

The meaning of this Hadith is that at the beginning of the day, that is, starting in the morning, the birds go in a state of khimash, meaning their stomachs are empty, because they are hungry, whereas at the end of the day, namely in the afternoon, they return in a state of bithaan, meaning their stomachs are full. 
because it's full. 
This is a sign of the bird's trust in Allah.

If all of you put your trust in Allah in your departure and your return as well as your tasharruf, surely Allah will indeed make your sustenance easier.

Hadis ke 7: Doa Akan Tidur

السابع: عن أبي عُمَارة البراءِ بن عازب رضي الله عنهما، قَالَ: قَالَ رسولُ الله صلى الله عليه وسلم: ((يَا فُلانُ، إِذَا أَوَيْتَ إِلَى فراشِكَ، فَقُل: اللَّهُمَّ أسْلَمتُ نَفْسي إلَيْكَ، وَوَجَّهتُ وَجْهِي إلَيْكَ، وَفَوَّضتُ أَمْري إلَيْكَ، وَأَلجأْتُ ظَهري إلَيْكَ رَغبَةً وَرَهبَةً إلَيْكَ، لا مَلْجَأ وَلا مَنْجَا مِنْكَ إلا إلَيْكَ، آمنْتُ بِكِتَابِكَ الَّذِي أنْزَلْتَ؛ وَنَبِيِّكَ الَّذِي أَرْسَلْتَ. فَإِنَّ مِتَّ مِنْ لَيلَتِكَ مِتَّ عَلَى الفِطْرَةِ، وَإِنْ أصْبَحْتَ أَصَبْتَ خَيرًا)). مُتَّفَقٌ عَلَيهِ. 
وفي رواية في الصحيحين، عن البراءِ، قَالَ: قَالَ لي رَسُول الله صلى الله عليه وسلم: ((إِذَا أَتَيْتَ مَضْجِعَكَ فَتَوَضَّأْ وُضُوءكَ للصَّلاةِ، ثُمَّ اضْطَجعْ عَلَى شِقِّكَ الأَيمَنِ، وَقُلْ... وذَكَرَ نَحْوَهُ ثُمَّ قَالَ: وَاجْعَلْهُنَّ آخِرَ مَا تَقُولُ)). 
في هذا الحديث: فضل الاستسلام، والتفويض، والالتجاء إلى الله عزَّ وجلّ.

Jawa

Ana dene hadis sing nomer pitu yaiku saka Abu 'umarah, yaiku albara' bin 'Azib radhiallahu 'anhuma, dheweke matur: Rasulullah s.a.w. dawuh: "He fulan, menawa sira wis manggon neng panggonan turunira - maksudte menawa arep turu - mula dungoha sira- dungo sing jarwane kaya iki:

"Ya Allah, kula nyerahaken awak kula dateng Panjenengan, kula madhepaken pasuryan kula dateng Panjengan, kula nyerahaken urusan kula dateng panjenengan, kula ndeleh gigir kula dateng Panjenengan, amargu loba dumateng ganjaran Panjenengan lan ajrih dumateng siksa Panjenengan, mboten wonten  panggonan singidan lan mboten wonten uga panggonan kaslametan kajaba dateng Panjenengan. kula ngandel (oercados) dateng kitab ingkang Panjenengan turunaken uga percados dateng Nabi ingkang Panjenengan utus.

Sayekti sira - he fulan, menawa sira mati ing wengi sajrune dina kuwi, mula sira bakal mati kanti  netepi kefithrahan - Agama lslam -lan menawa sira urip isih bisa rnanangi dino esuk, - isih tetep urip tekan dino esuk, mula sira bakal bisa mikoleh kebecikan." (muttafaq 'alaih)

Diriwayatake uga ing kitab shahih loro - Bukhari lan Muslim, saka Albara', fheweke matur: "Rasulullah s.a.w. dawuh marang ingsun: "Menawa sira nekani panggonan turu sira- maksudte arep turu, mula wudhuha padha karo wudhu'nira kanggo shalat, banjur berbaringlah ing atase lambung tengenira, banjur ngucapa......." nuli dijelasna padha karo lafat sing ana neng dhuwur, sabanjure ing pungjasanee Rasulullah s.a.w. dawuh: "Dadikna ucapan sira neng dhuwur kuwi dadi puwara samubarang sing sira ucapake - maksudte sarampunge dedonga neng dhuwur iku, aja ngomong sing liya-liya maneh."

Indonesia

Adapun hadis yang ke tujuh adalah dari Abu 'Umarah, yaitu Albara' bin 'Azib radhiallahu 'anhuma, katanya: "Rasulullah s.a.w. bersabda:

"Hai Fulan, jikalau engkau bertempat di tempat tidurmu - maksudnya jikalau hendak tidur - maka katakanlah - doa yang artinya:

"Ya Allah, saya menyerahkan diriku padaMu, saya menghadapkan mukaku padaMu, saya menyerahkan urusanku padaMu, saya menempatkan punggungku padaMu, karena loba akan pahalaMu dan takut siksaMu, tiada tempat bersembunyi dan tiada pula tempat keselamatan kecuali kepadaMu. Saya beriman kepada kitab yang Engkau turunkan serta kepada Nabi yang Engkau rasulkan.

Sesungguhnya engkau - hai Fulan, jikalau engkau mati pada malam harimu itu, maka engkau akan mati menetapi kefithrahan - agama Islam -dan jikalau engkau masih dapat berpagi-pagi, - masih tetap hidup sampai pagi harinya, maka engkau dapat memperoleh kebaikan." (Muttafaq 'alaih)

Disebutkan pula dalam kedua kitab shahih - Bukhari dan Muslim, dari Albara', katanya: "Rasulullah s.a.w. bersabda kepada-ku: "Jikalau engkau mendatangi tempat pembaringanmu - maksudnya hendak tidur, maka berwudhu'lah sebagaimana berwudhu'mu untuk bersembahyang, kemudian berbaringlah atas lambung kananmu, kemudian ucapkanlah......." Lalu diuraikannya sebagaimana yang tertera di atas, selanjutnya pada penutupnya Rasulullah s.a.w. bersabda: "Jadikanlah ucapan tersebut di atas itu sebagai penghabisan sesuatu yang engkau ucapkan - maksudnya sehabis berdoa di atas, jangan lagi berkata yang lain-lain."

Inggris

The seventh hadith is from Abu 'Umarah, namely Albara' bin 'Azib radhiallahu 'anhuma, he said: "The Messenger of Allah s.a.w. said:

"O Fulan, if you are in your bed - meaning if you want to sleep - then say - prayer which means:

"O Allah, I surrender myself to You, I turn my face to You, I surrender my affairs to You, I put my back to You, because I seek Your reward and fear Your punishment, there is no hiding place and no place of safety except You. I believe in the book that You have sent down 
and to the Prophet whom You apostolated.

"Indeed, you - O Fulan, if you die at night, then you will die according to the fitrah - the religion of Islam - and if you can still wake up early in the morning, - still live until the morning, then you can obtain goodness." (Muttafaq 
'alailah)

It is also mentioned in the two authentic books - Bukhari and Muslim, from Albara', he said: "The Messenger of Allah s.a.w. said to me: "If you come to your bed - meaning you want to sleep, then perform your ablution as you do for prayer, then lie down on it.
[8/10 23:27] sudonosyueb: then lie down on your right side, then say......." Then he explained it as stated above, then at the end the Prophet s.a.w. said: "Make the words above as the end of something you say - meaning after praying above 
, don't say anything else."

0 Komentar